miércoles, 23 de febrero de 2011

MI PRIMER PREMIO BLOGERO... TOMA YA!

Je,je me han dado un premio. Me ha hecho muuuuuuuuuucha ilusión. Podria disimular, decir que me da igual, que los premios premios son, que no va más allá de eso.... pero que leche! un gran bloguero, Juan Andrés, http://blogdelcuentista.blogspot.com/, me ha dado un premio. Mira, que tonteria, me ha hecho gracia... pues eso "gracias" je,je
Eso si, he tenido que navegar para saber qué debia hacer. Pues al final he descubierto que tengo que hablar sobre mi misma, es decir,allgunos comentarios comentarios.
1. me encanta el vino tinto. No entiendo mucho, pero me gusta una copita en buena compañía, en copa de cristal fina (nada de vasos cutres, que para eso soy muy pija... sorry!)
2. amo el mar. Vivo a 3 minutos andando y me cuesta cada dia 45 minutos de coche a mi trabajo, que está en la purita montaña, pero ni me importa! cuando llego a casa, huelo la sal en el aire, veo la inmensidad de tanta agua... uf! soy otra.
3. soy madre feliz. Me encanta ser madre. Nunca lo hubiese imaginado. Retrasé la maternidad por miedo a perder mi identidad, pero no sólo no la he perdido, he ganado mucho en diferentes aspectos.
4.soy muy presumida. Nunca,nunca salgo de casa sin maquillarme en invierno, ni perfilarme los ojos y los labios en verano. Me parece que soy mala influencia para mi hija, que ya con 6 años sabe lo que es el rimmel y el perfilador de labios.
5.  tengo debilidad por los zapatos. Tengo muchísimos y no paro de comprarme... altos, medio altos, algunos planos (los menos), botas de caña alta, mediana, botines...  me recomiendas alguna terapia?
6. soy divorciada y vuelta a casar. Seguro que ni lo imaginabais... pues si. Me divorcié con 30 años, piso nuevito, matrimonio de muchos años... cogí la maleta y me largué. No era yo, no era feliz, no estaba tranquila... Lo mejor que hice. Existe un antes y un después desde mis 30 años.
7. echo muchiiiiiiiiiisimo de menos a mi padre. Murió hace el viernes próximo 6 meses, y no hay hora del dia y de la noche que no le eche de menos. Le siento cerca, pero a la vez muy lejos. No puedo soportar la idea de no volver a verle, tocarle, oler su colonia masculina, tocar su gorda panchota... pero debo aprender a vivir sin él.
8-me encanta jugar al tenis. Asi conocí a mi marido y cuando estoy en la pista (si es tierra batida mejor) me olvido del mundo. Me gusta tanto que he llegado a llevar a mi peque con pala y cubo para jugar en un rincón de la pista con la tierra... vigilando, mientras juego, que el pistero de turno no me eche del club por destrozar la pista...ji,ji
9-Amo los documentales. Cuando estaba embarazada no paraba de mirar el canal Viajar, del Plus. Mi marido decía que sólo lo miraban dos personas: el realizador de los documentales y yo. Pues eso, pa rarita yo...
10-Me encantan los libros, su olor, su textura, sus historias. No sé que pasaría si tuviese un libro digital, que también soy muy geek, pero me gusta todo lo que significa una biblioteca.
Bueno, con esto ya os haceis una idea, no? en fin, ahora tengo que dar yo otros premios así que allá va:
http://marcmonje.blogspot.com/ el primero bloguero que conocí en persona, que me enseñó la necesidad de hacer público tu blog... si escribes sólo para ti, basta un word... cuanta razón tenia. Es una gran persona.
http://www.ideacreativa.org/ me encantan sus post. A mi me apasiona el mundo del marketing y este blog me aporta mucho conocimiento. Felicidades
http://upcloseandpersonalwithmv.blogspot.com/ Por ser mi seguidora number one cuando casi nadie me visitaba, por comentarme, por dejarme seguir su blog, tan personal, tan intimista, tan interesante... Gracias.
http://eltioeugenio.blogspot.com/ Hace muy poquito que le sigo pero tiene un humor digno de seguir. Me gusta como enfoca sus posts, como utiliza la metafora y me hace reir, mucho... también Gracias.
C'est tout. GRACIAS NUEVAMENTE.

14 comentarios:

juan andrés estrelles dijo...

Así que no vas a los Goya, que como recojo esto, si, si…

Veo que al final mira tu por donde te las arreglaste divinamente para recogerlo. Me alegro y siento no haber podido entregártelo como Dios manda. Dices que en mi post me describo interesante pues chica lo tuyo es una maravilla. Lamento si con lo de revelar cosas sobre uno mismo. Se ha estremecido un tanto esa fibra sensible que se te adivina, lo siento. Una descripción muy bonita.
Eso sí, esta decidido no puedo dejar que conozcas a mi mujer –ni a mi cuñada-, imposible. ¡Por Dios sería una locura¡ Son otras fanáticas de los zapatos ni Imelda Marcos oiga.
En definitiva un premio merecidísimo, si señora. Que conste que fue una decisión muy meditada que tomé a conciencia tras reunirme con migo mismo. Así que felicidades y a disfrutarlo. Un beso.

kira permanyer dijo...

gracias Juan Andrés, un placer contar con tus comentarios y leer tus post. Me encanta que el consenso de tu mismamente reunion contigomismo te haya llevado a otorgarme este cariñoso premio. Y respecto a los zapatos, no olvides que con las nuevas tecnologias puedo hacer servir triquiñuelas: colgar fotos de los últimos zapatos, pedir sugerencias de pag donde comprar...je,je pero no lo haré, tu eres mi comentarista/bloggero! Felicidades a ti también por tu premio.

porfinyomisma dijo...

enhorabuena x tu premio.. no me creo q sea el primero,...
me gusta mucho tu blog, y cómo a ti, tb me gusta disfrutar de una copa de vino y de un buen libro. tengo la casa llena de libros (y de zapatos tb, jeje) y amo el mar (nací muy cerquita de el y ahora vivo un poco lejos, es lo q más echo de menos!!)
No tenía mucho instinto maternal y ahora tengo 3 niños...q me han cambiado la vida (a mejor).
Muchas gracias por compartir con nosotros parte de tu vida.
Un beso.

Tío Eugenio dijo...

¡Gracias por acordarte de mi!. Ya he recogido el copón, lo pondré en un próximo post, palabra de mostoleño.

Y gracias también por hacer esta estupenda reflexión sobre ti misma, tal vez sea necesario que la hagamos todos de vez en cuando. Debería prescribirlo el médico.

Un abrazo,
Ug

Maria dijo...

Felicidades!!! Me ha encantado leer la "entrevista", gracias por dejarnos conocerte un poco mejor. Un besazo

Mirashka dijo...

Felicidades!!!! a mi también me ha gustado leer el post y así conocerte un poco más. Hasta en algunas cosas coincidimos!

Un abrazo gordo!

kira permanyer dijo...

Gracias a todos vosotros por seguirme, por hacer que consulte cada dia con emoción a ver si comentasteis, por buscar si publicasteis algo nuevo.. por en definitiva, formar parte de mi mundo... aunque sea digitalmente!
Porfinyomisma me encantaria poder saber si tienes blog... no lo encuentro! seguro que tienes cosas interesantes que contarnos.
Nuevamente a todos/as gracias por estar ahi.
Seguimos....

onavis dijo...

Felicidades!
Te lo mereces, tus post siempre me hacen sonreir!

Verp dijo...

¡Dios! ¡No me lo puedo creer! ¡Un premio! Gracias, gracias, gracias. En breve haré mención de ello en mi blog. También es mi primer award. (Por cierto, yo ahora me estoy separando, no veas qué mal trago!

kira permanyer dijo...

Me encanta hacerte sonreir Onavis! siempre eres bienvenida.
Metafrastida, me alegro que te haya puesto contenta este premio. Te lo mereces.
Y si, es cierto que no es un gran momento mientras te separas pero cuando tomas una decisión así es por algo, asi que animo! con el tiempo lo mirarás con lejania, como un antes y un después. Yo encontré al hombre de mi vida después, pero eso nunca se busca, llega o no. No importa. Cuidate, mimate y pasa un trago así con la gente que te quiere. Disfruta tu premio!

Perkins dijo...

MOLTES FELICITATS!!!!!!Claro que sí!!!!! Me alegro mucho de que te hayan dado un premio !!!!

kira permanyer dijo...

Gràcies Perkins, moltes gràcies!

ROCK N´ROLL OUTLAW dijo...

Moltes gràcies!

Perdona per no haver arrivat abans a recollir el premi Kira! El teu post per cert, magnífic i sincer, com sempre. Doncs bé, recullo el premi! Fotos!

kira permanyer dijo...

De res super roquero, sempre a la teva disposició!

SE ACABÓ!

Quieres más? pues hala! busca entraditas a la derecha...